Slipstick-effect

Het stipstick effect is afgeleid van de termen “stick” (kleven) en “slip” (glijden). Het fenomeen beschrijft het schokkerig glijden van vaste stoffen die tegen elkaar glijden (de kleefkracht is aanzienlijk groter dan de glijwrijving).

Dit ongewenste effect kan ook worden waargenomen bij dynamisch belaste afdichtingen. Als gevolg van hoge drukken, hogere temperaturen en langere stilstandtijden zal dit effect toenemen. Het “kleven” leidt voornamelijk tot:

• een hoger opgenomen vermogen in de startfase bij elektromagnetische kleppen
• verhoogde druk bij pneumatische en hydraulische kleppen of zelfs tot
• een storing en een PTFE-glijcoating.

Daarom zijn passende maatregelen nodig om dit effect te voorkomen, zoals het gebruik van

• met plasma behandelde elastomeeroppervlakken
• combinatie van plasmabehandeling en volgende koolstofbehandeling
• combinatie van plasmabehandeling en volgende fluorbehandeling
• combinatie van plasmabehandeling en alternatieve speciale coatings
• compounds met wrijvingsverlagende eigenschappen
• reductie van toleranties en minder druk op de afdichtingszittingen
• ontwerpoptimalisatie van de afdichtingsgeometrie

Afhankelijk van het speciale geval moet worden besloten welke van de genoemde processen het beste zijn om stick-slip-problemen op te lossen.